dinsdag 9 juni 2015

De minicultuur van moeders

Mensen die mij wat beter kennen weten dat ik geregeld met mijn jongste dame naar de speeltuin ga. Het is daar altijd gezellig en ze kan heerlijk spelen. Wat altijd al een 'hobby' van me is geweest is mensen kijken en observeren. Nu is de speeltuin daar ook echt de perfecte plek voor. Je kunt hier een paar verschillende 'soorten' spotten. En dan heb ik het niet over de eekhoorns.

' The perfect mom '

Deze moeder is op alles voorbereid en heeft meestal maar 1 kind of een tweeling. Dat kind kun je eigenlijk direct herkennen. Mooie kleertjes, mooi haar en als snack tussendoor altijd vers fruit of rozijntjes. Echt geen pretzels of crackers. De moeder ziet er al even perfect uit. Verzorgd uiterlijk, vertelt vaak over het vrijwilligerswerk dat ze doet. Dit is geloof ik de typische Amerikaanse moeder die altijd aardig doet tegen iedereen, maar het de helft van de tijd niet meent. Gesprekken met haar blijven oppervlakkig.

' The mom with more kids '

Deze moeder is jaloers op The perfect mom. Ze zou willen dat ze zo'n lijf had en zo perfect verzorgd was. Deze moeder loopt er vaak wat slonzig bij en je kunt zien dat ze moe is. Er lopen ten minste twee kinderen van haar rond in de speeltuin. Deze moeder geeft als tussendoortjes vaak kant en klare dingen. Soms wordt er gewoon een zak 'veggie straws' op tafel gegooid om te eten. Wat echter wel heel positief is aan deze moeder, ze is heel oprecht. Aardig en oprecht. Zij laat je ook zien dat het hebben van kinderen echt niet altijd over rozen gaat. Het is soms lastig en rot, maar je krijgt er ook heel veel voor terug.

' The soccer mom '

Deze moeder valt eigenlijk het meest op van allemaal. Vaak komen ze in groepjes. Gekleed in sportkleding. Altijd gekleed in sportkleding. Het aantal kinderen verschilt. Als ze nog maar 1 kind hebben die nog in de kinderwagen past, dan zie je ze vaak hardlopend aankomen bij de speeltuin. Geen tijd verspillen natuurlijk als je die tijd ook kunt gebruiken om te sporten. Als ze al meerdere kinderen hebben, dan praten ze honderduit over al die verschillende activiteiten die ze hebben en dat hun Precious het hoogste niveau gehaald heeft in het soccerteam of softballteam. Maar ze klagen ook steen en been over de hoge kosten die het met zich meebrengt. En dat begrijp ik dan wel weer. Het kost hier 2000$ om je kind op het hoogste niveau mee te laten doen. Als ze dat team halen dan hebben ze wedstrijden in de hele staat ipv alleen in Arlington. Ze krijgen hun eigen spelersbus en nog meer privileges.

' The Nanny '

Ik reken mezelf ook tot deze groep. Ook al ben ik dan officieel een au pair. Eigenlijk komt het op hetzelfde neer. Je hebt hier ook twee categorieën in. De nanny die net begonnen is en de nanny die er al minstens 6 maanden is. Op de een of andere manier spreken nanny's elkaar toch aan. Je kunt ze herkennen omdat ze jong zijn en duidelijk niet Amerikaans. De meeste zijn van Aziatische of Zuid-Amerikaanse afkomst. Over het algemeen is deze groep erg rustig met de kinderen. No stress.

Dit artikel is uiteraard een beetje met een knipoog geschreven:) Het is zo leuk om al die verschillende moeders bij elkaar te zien. Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe deze minicultuur eruit zien in Nederland. Ooit kom ik daar ook vast achter;)

Liefs,