Taco Tuesday

Taco Tuesday,

Elke dinsdag eet ik met mijn hostfamily taco's. En niet zomaar taco's, nee dit zijn de lekkerste die ik ooit op heb. Dit is ook de enige maaltijd in de week die wij afhalen. Wat opzich vrij bijzonder is voor een Amerikaans gezin. Ik weet dat er gemiddeld gezien in een gezin 3 a 4 keer wordt gekookt. Wat doen ze dan in godsnaam op die andere dagen?! Juist. En dat is ook waarom veel Amerikanen te dik zijn. Veel afhaal en veel diepvriesmaaltijden. Daar zitten ook heus gezondere varianten bij, maar er zit een hoop troep in. Voorbeeldje. Mac and Cheese. Makkelijk zou je denken. Daar zit macaroni in en kaas. Misschien wat zout, peper en room, maar dat is het dan ook wel. Nee. Er zitten maar liefst 25 ingrediënten in. Jeetje.

Terug naar Taco Tuesday. Ik ben blij met deze dag. Het is zoals het eens in de week friet in Nederland. Alleen is dit wel een tikje gezonder omdat het niet gefrituurd is. We hebben geen afwas, het is makkelijk en iedereen vindt het lekker. We halen de taco's altijd bij Cafe Rio, paar autominuten hier vandaan. Echt een aanrader. Als je ooit in de USA bent moet je dit zeker proberen. Wij gaan altijd voor varkensvlees, maar je kunt ook voor beef gaan. Het is typisch Amerikaans en ik hou er van. Ik hou sowieso, net als ieder ander, van lekker eten. (Altijd een beetje gek als mensen iets over zichzelf vertellen en dan vermelden dat ze van lekker eten houden. Is er iemand die van vies eten houdt dan? Weird..) Ik had niet verwacht dat er zoveel variatie is aan eten hier.

Voordat ik hier naartoe ging, ging ik er wel vanuit dat ik kilo's zou aankomen omdat het eten niet gezond is. Dat is me alleen reuze meegevallen. Ook als ik uit eten ga kan ik makkelijk iets gezonds en lekkers kiezen. Er zijn hier heel veel Indiase, Thaise en Indonesische restaurants. Chinees zie je hier veel minder. Anders dan in Nederland, maken ze hier in de Oosterse restaurants wat ze in hun eigen land ook zouden maken. In Nederland maken ze vooral wat wij Nederlanders lekker vinden. Misschien wordt dat ook wel versterkt doordat ik altijd in een dorp ben opgegroeid en er niet veel keuze was in Oosters eten behalve de plaatselijke Chinees. Ik geloof dat dat in Amsterdam, Rotterdam en Den Haag wel wat anders is. 
Het eten dat ik hier eet is zo ontzettend lekker. Wokgroenten, eend of kip met rijst. Heerlijk. Dat zal ik denk ik wel missen als ik weer terug in Nederland ben.
Kortom, ik hou van Taco Tuesday. En de meiden (mijn hostkids) ook. Ze zijn altijd opgewekt als ze weten dat het dinsdag is. ("Oh yes!!! It is Taco Tuesday again!" )

Wat ik ook altijd grappig vind, is dat je smaak in de loop der jaren verandert. Zo vond ik vorig jaar Italiaans eten echt het allerlekkerste wat er is. Nu ben ik toch wel gezwicht voor het Oosterse eten. Misschien ook wel deels omdat het brood hier echt walgelijk is. Bij een goede italiaan kreeg je altijd een lekker stuk ciabattabrood met roomboter. Mmm.. Hier is het serieus niet te pruimen het brood.

Wat is op dit moment jullie favo eten?

Ps: Je kunt mijn blog volgen door naast mijn naam te klikken op volgen. Ik geloof dat je mij met elk mailadres kunt volgen. Ook zal ik elke update op Facebook plaatsen zodat je daar door kunt klikken naar mijn blog.

De wereld van de bloggers

Daar ga ik dan. Bloggen. Ik heb al een andere blog waar ik mijn reisverhalen tot nu toe heb geschreven. Ik vind het ontzettend leuk om te schrijven en om jullie een klein beetje mee te nemen in mijn leven. Daarom heb ik ook besloten om er helemaal voor te gaan in de vorm van een blog op blogspot.nl. Hier kan ik ook na mijn avontuur als au pair mee doorgaan en mijn lezers inspireren, vermaken en soms misschien een beetje laten lachen. Het is een beetje eng om zo te beginnen. Ik weet nog niet hoe dit gaat lopen en ik doe het vooral omdat ik van schrijven hou. Niet om mijn fulltime baan van te maken. Ik lees zelf met veel plezier andere blogs en ik weet hoe het kan gaan, maar ik doe dit nu vooral als hobby. Om mijn creatieve ei kwijt te kunnen. Tegelijkertijd weet ik ook dat het wel kan. Het kan zomaar zo zijn dat de bezoekersaantallen van tientallen naar honderden gaan. Daarom is het ook eng. Spannend.

De wereld van de blogger is zo divers. Er zijn ontzettend veel blogs en ook heel veel lifestyle blogs. Slechts een kleine selectie bloggers heeft het hebben van een blog, soms in combinatie met een YouTube kanaal, als full-time baan. Ik ben enorm gedreven en gemotiveerd, al is mijn doel echter niet om rijk en beroemd te worden met mijn blog. Het zou een mooie bijkomstigheid zijn. Natuurlijk. Wie wil dat nou niet? Van je hobby je werk maken? Dat klinkt geloof ik voor iedereen als muziek in de oren.

Nu een klein beetje wat over mezelf.
Ik ben Lobke van Breugel en ik ben op dit moment 24 jaar. Doordat ik in Nederland mijn droombaan niet kon vinden en ik toe was aan een nieuwe uitdaging ben ik begonnen als Au Pair in Amerika. Dit werk zal ik doen tot ongeveer juli 2015. Ik werk nu voor een gezin dat vlakbij Washington DC woont. Ik zorg hier voor twee heerlijke meiden van 4 en 6 jaar. Het is bizar dat ik hier nu al vier maanden zit. Ik mis mijn familie, vrienden en natuurlijk mijn lieve vriendje in Nederland, maar tegelijkertijd heb ik het hier ook heel erg naar mijn zin. De tijd vliegt voorbij. Over twee weken zie ik mijn lieve familie, vrienden en vriendje weer. Ik mis iedereen zo erg! Het is lastig om een vriendje te hebben terwijl je aan de andere kant van de wereld bent. Ook ik had dit van tevoren zo niet bedacht. Liefde laat zich niet sturen en het is ons overkomen. Want uiteraard als je er niet naar op zoek bent, kom je iemand tegen waarmee je lief en leed kunt delen.

Lieve lezers, ik wil jullie alvast bedanken voor het lezen van mijn eerste blogpost op mijn officiële blog.