Daar ga ik dan. Bloggen. Ik heb al een andere blog waar ik mijn reisverhalen tot nu toe heb geschreven. Ik vind het ontzettend leuk om te schrijven en om jullie een klein beetje mee te nemen in mijn leven. Daarom heb ik ook besloten om er helemaal voor te gaan in de vorm van een blog op blogspot.nl. Hier kan ik ook na mijn avontuur als au pair mee doorgaan en mijn lezers inspireren, vermaken en soms misschien een beetje laten lachen. Het is een beetje eng om zo te beginnen. Ik weet nog niet hoe dit gaat lopen en ik doe het vooral omdat ik van schrijven hou. Niet om mijn fulltime baan van te maken. Ik lees zelf met veel plezier andere blogs en ik weet hoe het kan gaan, maar ik doe dit nu vooral als hobby. Om mijn creatieve ei kwijt te kunnen. Tegelijkertijd weet ik ook dat het wel kan. Het kan zomaar zo zijn dat de bezoekersaantallen van tientallen naar honderden gaan. Daarom is het ook eng. Spannend.
De wereld van de blogger is zo divers. Er zijn ontzettend veel blogs en ook heel veel lifestyle blogs. Slechts een kleine selectie bloggers heeft het hebben van een blog, soms in combinatie met een YouTube kanaal, als full-time baan. Ik ben enorm gedreven en gemotiveerd, al is mijn doel echter niet om rijk en beroemd te worden met mijn blog. Het zou een mooie bijkomstigheid zijn. Natuurlijk. Wie wil dat nou niet? Van je hobby je werk maken? Dat klinkt geloof ik voor iedereen als muziek in de oren.
Nu een klein beetje wat over mezelf.
Ik ben Lobke van Breugel en ik ben op dit moment 24 jaar. Doordat ik in Nederland mijn droombaan niet kon vinden en ik toe was aan een nieuwe uitdaging ben ik begonnen als Au Pair in Amerika. Dit werk zal ik doen tot ongeveer juli 2015. Ik werk nu voor een gezin dat vlakbij Washington DC woont. Ik zorg hier voor twee heerlijke meiden van 4 en 6 jaar. Het is bizar dat ik hier nu al vier maanden zit. Ik mis mijn familie, vrienden en natuurlijk mijn lieve vriendje in Nederland, maar tegelijkertijd heb ik het hier ook heel erg naar mijn zin. De tijd vliegt voorbij. Over twee weken zie ik mijn lieve familie, vrienden en vriendje weer. Ik mis iedereen zo erg! Het is lastig om een vriendje te hebben terwijl je aan de andere kant van de wereld bent. Ook ik had dit van tevoren zo niet bedacht. Liefde laat zich niet sturen en het is ons overkomen. Want uiteraard als je er niet naar op zoek bent, kom je iemand tegen waarmee je lief en leed kunt delen.
Lieve lezers, ik wil jullie alvast bedanken voor het lezen van mijn eerste blogpost op mijn officiële blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten