Springbreak

Afgelopen week ben ik heerlijk tijdens springbreak naar de westcoast geweest. Het was echt amazing. Zo ontzettend gaaf. Hoe vaak ik al wel niet gezegd heb dat ik geluk heb dat ik dit leven mag leiden. Ik woon in de Verenigde Staten, heb hier werk wat ik enorm leuk vind en ik heb hier nieuwe mensen ontmoet die echt friends for a lifetime zijn.

Ik ben samen met Jess naar Los Angeles en Las Vegas geweest. We hebben ook een bezoekje gebracht aan Santa Monica met zijn beroemde pier met het reuzenrad. We hadden een leuk appartementje gehuurd in West-Hollywood. Perfecte locatie. Een straat verderop was the Walk of Fame. Wat overigens wat teleurstellend is. Natuurlijk is het gaaf om gezien te hebben, maar het maakt je ook een illusie armer. Het ziet er op tv allemaal zo mooi uit. Ik dacht ook dat de Walk of Fame echt 1 straat was maar dat is niet zo. Het zijn zo enorm veel sterren dat je de meerderheid niet eens kent. Ik had het romantische beeld van de Walk of Fame dat alle grote namen daar op een rijtje lagen. Naïef natuurlijk haha.

Over Las Vegas, dat is echt een klasse apart. Het is zo gigantisch en groots, en dan niet in de zin van oppervlakte. De hotels zijn wel enorm en wat je in die hotels kunt vinden is nog veel gekker. Zo kun je in hotel Venetian met een gondel door de rivier door het hotel heen. Binnen in het hotel hebben ze het plafond zo bewerkt dat het lijkt alsof je buiten bent. Dat is toch bizar? Zoals in de grote zaal van Zweinstein. Ook heb je een stukje little Egypt. Het is allemaal zo bizar en groots. In ons hotel zat een overdekt pretpark en een circus bijvoorbeeld.

Maar mijn hoogtepunt van de hele trip is toch de Grand Canyon geweest. Man wat was dat die 5 uur lange busreis met chinezen waard. Het was zo mooi. Zo groots. Op een totaal andere manier dan in Las Vegas. Je voelt je heel klein als je daar naar kijkt. De foto's die ik ervan heb lijken nergens op. Je MOET daar zelf een keer geweest zijn om te begrijpen wat het is en hoe bijzonder het is.

Wat mijn trip ook heel bijzonder maakte was dat ik samen kon gaan met een vriendin die ik in de afgelopen maanden beter heb leren kennen dan wie ook. Ik ben nooit heel erg goed geweest in het hebben en onderhouden van vrienden (sorry guys;) )
Jess is mijn maatje hier en ik kan me niet eens voorstellen om straks naar huis te gaan en haar niet meer te kunnen zien, niet meer eventjes een koffie halen bij Starbucks of een ander koffietentje. Ze is Australische. Dat is natuurlijk hartstikke leuk maar dat is ook echt aan de andere kant van de wereld. Was ze maar gewoon Zweeds of Oostenrijks of zo. Veel makkelijker.
Wat ik probeer te zeggen is, dat zij deze reis voor mij zoveel betekenis geeft. Ik besefte me gisteren ineens dat het meest positieve aan mijn avontuur hier in Amerika ook meteen het meest negatieve is. Ik leer nieuwe mensen kennen die vrienden voor het leven zijn geworden. Als ik straks weer in Nederland ben, moet ik die missen. Ik mis mijn familie en vriend nu enorm. Maar zodra ik over 3 maanden (!) thuis ben, gaat dat gemis niet over. Ik ben dan weliswaar bij mijn familie, maar ik mis dan mijn lieve vriendinnetjes van hier. En 'mijn' lieve meiden voor wie ik elke dag zorg. Nooit zo over nagedacht eigenlijk.
Gelukkig is het positieve veel meer aanwezig. Ik heb de most amazing people leren kennen hier. Ik kan straks een mooie trip naar Australie maken. Terug naar de States of naar Albanie om die lieve meiden weer te zien. Overal ter wereld wonen er mensen die mij gelukkig maken en die heel veel voor mij betekenen. Hoe gaaf is dat!

Ik krijg geregeld berichtjes van mensen die vertellen hoe gaaf ze het vinden wat ik doe en dat ze het zelf ook wel zouden willen maar,,, er is altijd een maar. Je wilt je werk niet opgeven, je hebt geen geld, je hebt geen tijd, altijd druk. Allemaal redenen. Maar als je je laat tegenhouden door iets simpels zoals geld of iets belangrijker, werk.. dan komt het er nooit van. Mijn tip aan iedereen is... Doe het gewoon. Het maakt je leven zoveel leuker en interessanter. Het geeft je eens een andere kijk op de wereld. Het laat je werelden zien waar je het bestaan niet eens van wist. Doe eens gek en boek een ticket!

Lieve lezers, over drie maanden ben ik alweer in Nederland. Het is zo gek! Het klinkt voor jullie misschien lang, maar voor mij niet. Ik ben hier al bijna 9 maanden. Fucking 9 maanden!

Liefs,